Previsión Meteorológica

miércoles, 6 de enero de 2010

2010: la consolidación de un grupo de ciclistas. Entrada 1.

Queridos amigos ciclistas, inauguramos con este año 2010 el blog "PEDALADAS VERDES" dedicado a nuestro grupo ciclista que, aunque en un principio diseñé yo, pretendo que sea propiedad de todos y cada uno de los miembros del grupo, que tengáis un punto de encuentro virtual a vuestro gusto, que hagáis y deshagáis a vuestro antojo sin que aparezcan en él fotos de peces capturados ni batallitas subacuáticas, que aunque muy loables (¿qué voy a decir si es mi gran pasión?), no es lo que nos une a todos nosotros, sin contar con que no es muy lógico hablar de ciclismo en un blog de Pesca Submarina y que relatar mis cacerías ya me saca tiempo bastante como para ocuparme yo sólo, practicamente, de relatar las pedaladas. Así, también se reparte el trabajo, las ideas y la perspectiva entre todos. No me gustaría, sin embargo que esto fuese la escusa barata para dejar de plasmar nuestras aventuras, opiniones, etc... en la Red. Comenzamos con este blog de nuestro próximo Club Ciclista, que provisionalmente, llamaremos C.C. Sonoia (algo tenía que poner para crear este blog), pretendiendo hacer de este espacio virtual un punto de encuentro como veníamos haciéndolo en República Submarina. En él relataremos nuestras peripecias y nos pondremos de acuerdo para llevar a cabo nuestra afición, una afición que perdería mucho valor si se deshiciese el grupo de ciclistas de montaña que en estos últimos meses hemos formado. Una vez roto el hielo del ciberespacio, además de que todos los miembros entremos habitualmente para dejar constancia de lo que queramos y nos pongamos de acuerdo para las salidas en bici, deberíamos llevar a cabo una nueva labor: proponer, acordar y finalmente bautizar a este Club Ciclista con un nombre. Para ello, podéis dejar vuestras ideas en un comentario a esta entrada. Un cordial saludo.
El Comandante. Jose Santos.

PD.: Algunas de mis ideas para el nombre del Club Ciclista (se deduce facilmente su significado): C.C. Barbanbiker. C.C. Barbarybiker. C.C. Sonoia. C.C. Dominbikers. C.C. Raña na Enxa. C.C. Monte-Trotters. C.C. Dordo-Lois. C.C. Ahorracuestas. C.C. Pasodecuestas. C.C. Taxi a Raña. C.C. Finisterraña. C.C. RañaqueRaña.

Ideas de Dardo que transcribo con el significado que él les da: - " Dum dum biker " ( dum dum es la bala ke al impactar ...explota )- " Bikers en Raña "- " Alanbiker " ( de alanbique .....alanbiker )- " T- REX biker " ( de tyranosaurus rex )- " Barbanza biker "- " Bici- trotter Raña ". Y laque sería la propuesta definitiva de Dardo: " Trialera biker "

Nota para los no miembros del grupo: La unión de este grupo de ciclistas se fraguó en el Otoño de 2009 y sus aventuras fueron plasmadas en el blog "República Submarina" para cuyo enlace debéis pulsar en el título de esta entrada.

11 comentarios:

  1. Nuevo año, nuevo blog, nueva ilusión, nuevas rutas, nuevas aventuras y los mismos bikers.

    ResponderEliminar
  2. Bueno, me da pena porque nestra Republica Submarina nunca se imagino que iba a vivir tanta actividad. Sin embargo la independizacion de la bici y la pesca era cuestion de tiempo y me alegro de que asi haya sido.
    Seguro que el recien nacido blog tendra la misma vida que su hermano mayor. Solo pido a los integrantes bikers que no olviden a los buceadores y que nos visiten de vez en cuando.

    Jose Romero

    ResponderEliminar
  3. Enhorabuena por este "reinicio". Además os animaría a dar "un pasito más", que sería el de publicar "rutometros" de las rutas que, me consta, conoceis por la zona de SONOIA ;).

    Atentamente. Un des-pistado.

    ResponderEliminar
  4. MANTO BLANCO

    Desde mi humilde capacidad cerebral me parecia una oportunidad única aprovechar este finde para pedalear sobre la nieve.El meteo me había chivado sol para sábado, es decir, sólo hacía falta que el viernes por la noche hiciera mucho frio y dejara su huella en el monte.Con esa esperanza me acosté. A la mañana siguiente ...poca nieve y ....TREMENDO DOLOR DE CABEZA.... todo parecía perdido ...pero sobre las 2 llama J.Santos diciendo ke si , ke vamos para arriba aun no sabiamos bien ni cuantos ni como . Perfecto ...¡¡¡ ....como buen sabueso conocedor de la zona, por poka nieve ke hubiera el comandante sabría sin duda donde el sol no habria pegado en todo el dia.
    Partimos desde nuestro santuario del cruce de Raña ...Marce, J.Santos, Nacho, Santi y yo ....dirección como no,... hacia Iroite con nuestros dispositivos de grabación experimentales.Por la vertiende de subida poca nieve vimos, al llegar arriba ya vinos manchas grandes y zonas esparcidas de nieve ....nos recreamos un pokito haciendo " monerias comno los niños " en una jornada distendida. Pero fue en el regreso cuando vimos auntenticas calzadas teñidas de blanco y esa sensación única de pedalear sobre nieve .No faltaron las derrapadas y cruzadas y a pesar de no ser mas ke nieve, lo curioso e insólito de la situación hizo que fuera otro dia totalmente distinto.
    Al final hicimos un tremendo y larguisimo descenso ke nos llevó desde lo alto hasta la carretera misma .... sin tregua .
    Yo creo ke estamos en gracia y al amparo de la naturaleza pues casi todos los dias de salida tienen algo especial, citemos : EL DIA DEL BAUTISMO, VIENTO SIBERIANO, EL DIA DE LA BESTIA y ahora ... MANTO BLANCO.

    Dardo.

    ResponderEliminar
  5. marco dice que el club también podría llamarse como el blog CC PEDALADAS VERDES

    ResponderEliminar
  6. Noraboa a todo-los membros do clube por este nobo blog, e en especial o seo creador-comandante Jose Santos. Vexo que andades buscando un nome para o clube, e xa leín algunhas das propostas, das cales me gustan cc barbanbiker ou cc sonoia. Pero creo que o nome de cc brinca-montes, o cal aparece nun comentario do video de neri, seria máis acertado para o clube pois este dalle un significado o deporte que prácticamos cada fin de semá, que é o de percorrer ou brincar por todos os camiños ou cortafogos que unen os diferentes montes que conforman a comarca do Barbanza.
    Saudos brinca-montes, agardamos coincidir de novo nalgunha ruta pois xa levo parado desde antes de Nadal e xa estou comezando a sufrir o sindrome de abstinencia. Quero biciiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii!!!!!!!!!!!!!!!
    Koki

    ResponderEliminar
  7. Así me gusta Koki, que te amoses e que participes disto que tamén é teu. O do nome do futuro clube case estaba pechado, pero vamos a ter que reabri-lo debate. As presas non son boas conselleiras asi que xa se me ocurrirá algo para que todos fagan propostas e que se elixa a máis atinada. Un saúdo.
    Jose Santos.

    ResponderEliminar
  8. Es un placer oirte Coqui .... contigo creo ke ya hemos entrado todos. Para mantener la ilusion de equipo necesitamos la participacion de todos, sobre todo en el monte y luego si le damos brasa al blogg ....mejor . Has entrado con rabia y con fuerza .....jajajaj ..... y en gallego ...¡¡¡
    Dardo.

    ResponderEliminar
  9. CAMEL TROPHY

    Ya que no tenemos a mano las selvas de Borneo o Madagascar ...nuestro grupo de bikers hizo su particular Camel-Trophy este finde por la sierra del Barbanza .
    Partiendo una vez mas desde Raña por la pista de la discordia ...empezamos el día un poko " groña que groña " y despues de una subida católica nos encontramos con un tramo no apto para humanos antes de llegar a los eólicos .Una vez llegamos a tierra firme empezamos a disfrutar del dia como habitualmente hacemos y surcamos por la "ruta das mamoas" en sentido inverso . Esta vez fueron las continuas charcas, el barro y las " calas de Juan " recien estrenadas en este circuito tan técnico, las ke pusieron las anecdotas del dia. Ya habíamos pasado por muchas pozas grandes de una cuarta de profundidad como máximo y en una de ellas, un servidor pensó ke seria como las demás, pero no ....la imagen es ke me kede clavado en medio de la enorme poza como un muñeco de dibujos animados hasta la rodilla.Felino como el lince ibérico me las ingenié para saltar hacia atrás y no ser la risa de la tropa ....mas de lo ke fui . Barro y mas barro, agua, hierba rasa, trialeritas ....un pokito de cada para variar y todo esto divisando a veces las nubes por debajo de donde montabamos nosotros .Una vez dejado el altiplano fuimos hacia el Iroite en busca de los "Tres Tigres" .... unas trilaras para subir y bajar, pero de cierto nivelillo. En una de ellas " La trialera del diablo " ( se llama así porque el diablo puso al final de la trialera un rio para que te laves las pupas ke te haces en ella ).... con un desnivel inicial brutal , la bajaron como el finde pasado J.Santos y Marce son solvencia, pero en este caso casi al final de la bajada colisionaron entre ambos y rodaron por el suelo ....fue el diablo .Pero el diablo no estaba aun satisfecho y vio las calas de Juan ... esperó a que llegara al rio y alli le hizo la jugada .... hombre al agua ...¡¡¡ panza arriba ....mas risas ...¡¡
    Mojados y rascados en mayor o menor medida continuamos por un boske viejo de pinos y despues de llanear un buen rato siempre picando hacia arriba, llegamos a la zona donde iniciamos distintos descensos suaves ke nos llevaron a casa.Mas de 3 horas y piernas cargadas toda la tarde .Emitiendo para toda la galaxia ...

    Dardo

    ResponderEliminar
  10. La verdad es que en cada salida que hacemos ocurren cosas especiales y eso es lo bueno porque nunca nos aburrimos y siempre tenemos batallitas que contar. La salida de este domingo tambien tuvo un poco de todo en lo que se refiere al recorrido; fue divertida, técnica y dura por momentos pero sobre todo será recordada por ser la más accidentada hasta el momento. De los más perjudicados creo que fui yo el peor parado porque un dia después de la ruta los cardenales y ya se dejan ver en mi pierna derecha aunque lo mejor de todo fueron los dos remojones...buenísimo!!!

    Marche

    ResponderEliminar
  11. UN DIA SIN SOBRESALTOS

    El dia 24 de enero, por causas de fuerza mayor, no nos pudimos reunir todos los ke keriamos y al final salimos Juan, J. Santos y Gerardo, para hacer la habitual escapada del fin de semana en bicicleta de montaña por nuestros montes del barbanza.

    Esta vez nos reunimos al nivel del mar, para ascender la cuesta de Ribasieira a un ritmo trankilito y empatar con el cruce de Raña dirección Iroite por un sendero ya habitual. Lo ke parecia un dia relajado al final se convirtio en una buena pedalada, no muy exigente , pero completita .Durante el trayecto pudimos hablar de proyectos del club , de material bikero etc. ...si, muy guay , pero las cuestas habia que subirlas igual y a lo tonto a lo tonto ... nos papamos una trotada.Como mencionable un llantazo del menda y el redescubrimiento de un trozo de ruta semiolvidada .

    Para que kede constancia de los hechos ....estas cuatro lineas nada mas .

    Dardo.

    ResponderEliminar